بزرگترین غار نمکی جهان ۱۲ کیلومتر با روستای کانی در قشم فاصله دارد. نزدیکترین منطقه مسکونی به این غار که قرار است در فهرست جهانی یونسکو نیز ثبت شود. روستایی که یکی دو سال است به فکر افتاده تا از ظرفیت خود برای پذیرایی از گردشگران این سایت تاریخی و طبیعی قشم استفاده کند. به همین دلیل ۳ خانه از خانه‌های بومی این روستا به دنبال گرفتن مجوز بوم‌گردی هستند.

مجوزهایی که به آنها داده می‌شود، باعث خواهد شد تا پذیرایی و اقامت مسافران در این خانه‌ها طبق ضوابط انجام شود و قانونمند باشد.

این روستا در غرب جزیره و یک ساعت و نیم با شهر قشم فاصله دارد و معمولا گردشگران کمی به آنجا مراجعه می‌کنند درصورتی که غرب جزیره دارای طولانی‌ترین غار نمکی جهان است اما گردشگران این جزیره به خاطر مسافت زیاد به دیدن این غار نمی‌روند و به همین دلیل روستای کانی نیز کمتر در بین گردشگران شناخته شده است.

دوری شهر قشم تا غار نمکدان را نه تنها گردشگران بلکه مسئولان نیز حس می‌کنند و به همین دلیل کمتر به آنجا سر می‌زنند اما تنها یک اقدام باعث شد تا امسال گردشگران به سمت غار نمکدان و روستای کانی بروند.

عید امسال بود که یک بنر برای هدایت گردشگران به روستای کانی نصب شد و همین موضوع موجب رونق گردشگری روستا شد.

جاده کانی آسفالته نیست به همین دلیل کسانی که می‌خواهند غار را ببینند آن را دور می‌زنند و وارد روستا نمی‌شوند اما این بنر راه ورود گردشگران را باز شده، نشان داد.

عبدالرضا دشتی‌زاده، رییس توسعه گردشگری سازمان منطقه آزاد قشم به همراه یکی از کارشناسان و فعالان حوزه بوم گردی به این روستا رفت تا از روند کار آنها مطلع شده و صدور مجوز برای آنها را مورد بررسی قرار دهد.

این گروه به خانه شافعی نیز رفتند تا ببینند این خانواده چقدر آمادگی پذیرایی از مهمان و اقامت را دارد.

در این خانه، مکتوب شافعی عضو شورای اسلامی و امام جمعه روستای کانی به همراه متقاضیان دیگر در این روستا نیز حضور داشتند. خانواده شافعی در روستای کانی یکی از نقاط بومی روستاست که برای گرفتن مجوز تقاضا داده است.

متقاضیان مجوز بوم گردی در این خانه گفتند که غار نمکدان امسال ۶ هزار بازدیدکننده داشته است. خانواده‌های متقاضی این روستا در دوره‌های آموزش بوم گردی شرکت کرده بودند و در عید امسال از حدود ۴۰۰ نفر با غذا پذیرایی کرده و حدود نیمی از آنها در خانه‌های مردم روستا اقامت کرده بودند.

مردم روستا برای گردشگران غذاهای محلی و میگو و انواع ماهی با هر طبخی که مورد نظر گردشگران بود را آماده کرده بودند. مکتوب شافعی امام جمعه کانی در بازدید مسئولان گردشگری از روستا گفت: اینجا مردم خونگرمی دارد و زمانی که مهمان به روستا بیاید مورد استقبال قرار می‌گیرد حتی بسیاری از مسافران ما، بعد از اینکه به شهرشان برگشتند دوباره با ما تماس گرفته و از میزبانی ما تشکر کردند.

اشکان بروج، کارشناس گردشگری و بوم گردی زمانی که از خانه‌های روستا بازدید کرد خطاب به متقاضیان بوم گردی گفت: وقتی گردشگر به خانه آنها می‌رود دلش می‌خواهد بداند چه جاذبه‌های دیگری غیر از غار نمکدان در نزدیکی این روستا وجود دارد تا آنها را هم ببیند. یک پیشنهاد این است که تصاویری از جاذبه‌های گردشگری روستا و اطراف آن را به در و دیوار خانه بزنید تا گردشگران راغب شوند که به آن مکان‌ها هم بروند به عنوان مثال اگر اینجا یک گونه حیوانی و یا ساحل بکر دارد تصاویرش را به گردشگران نشان دهید و از المان‌های بومی روستا برای تزئین اتاق اقامت آنها استفاده کنید.

خانه آقای احمدی نیز یکی از اقامتگاه‌هایی است که منتظر دریافت مجوز بوم گردی است. او صنایع دستی و وسایل قدیمی خانه‌اش را در تاقچه‌ها گذاشته و برای هر کدام یک معرفی کوتاه نوشته است.

این کار او مورد تحسین قرار گرفت اما اشکان بروج به او و بقیه اهالی روستا اعلام کرد: بهتر است صنایع دستی هم به گردشگران معرفی و به نمایش گذاشته شود تا آنها امکان خرید داشته باشند. مثل خانواده شافعی که بانوان هنر سوزن دوزی و وسایل کار را روی میزی برای نمایش قرار داده بودند. آنها هنوز نمی‌دانند که چقدر می توانند از حوزه صنایع دستی درآمد کسب کنند این درحالی است که خانم شافعی مداوم به کار سوزن دوزی روی پارچه های شلواری و لباس مشغول است.

آنها روغن کوسه‌ها را در شیشه‌های شربت ریخته و به مسافران به قیمت ده هزار تومان می‌فروشند این روغن برای درد مسکن است. بابت اقامت در اتاق‌های خانه نیز حدود ۱۵ هزار تومان و بابت غذا چیزی در حدود ۱۵ تا ۳۰ هزار تومان نرخ گذاشته اند.

گارد ویژه حفاظت از غار نمکدان

این روستا نه تنها مردم مهمان نواز برای پذیرایی بومی از گردشگران غار نمکی را دارد بلکه دارای گارد ویژه و راهنمای گردشگری نیز هست.

خالد خسروی‌نیا راهنمای گردشگری ۲۵ ساله روستاست که به همراه دو نفر دیگر راهنمایی گردشگران را بر عهده می‌گیرند. او به زبان عربی و انگلیسی هم اشراف دارد و توانسته همراه گردشگران خارجی و گروه غارنوردان حرفه ای که چندی پیش از اروپا برای دیدن غار نمکی آمده بودند، شود.

او گفت که گردشگران به بخش گنبد و قندیل‌ها نمی‌روند چون امکان تخریب آن وجود دارد. با این حال همیشه افرادی از ژئوپارک قشم در نزدیکی دهانه‌های غار نمکی حضور دارند تا گردشگران گونی گونی قندیل با خودشان نبرند. با این وجود مقایسه سه سال پیش با الان نشان می‌دهد که مقداری قندیل از غار کنده شده است. به هر حال گارد حفاظتی ده سال است که شیفت به شیفت از غار محافظت می کنند.

خسروی‌نیا گفت که به همراه گارد حفاظتی غار، راهنمایان گردشگری و مردم روستای کانی هم از غار نمکی محافظت می کنند.

به همین دلیل اجازه ورود هر گردشگری را به هر کجای غار نمی‌دهند مگر غارنوردان حرفه‌ای که برای انجام کارهای تحقیقاتی به داخل می روند. برخی از غارنوردان حرفه‌ای هم دچار مشکل می‌شوند مانند سال گذشته که آب در غار طغیان کرده بود و برخی از آنها در غار گیر کرده بودند.

خانواده‌های متقاضی بوم گردی در روستای کانی می‌توانند با کمی تغییرات مجوز فعالیت خود را بگیرند. آنها بر خلاف مردم شهر آب مورد نیازشان را می‌خرند. هر چهار متر مکعب ۶۰ هزار تومان. این میزان تنها برای استفاده خودشان کافی است اما برای پذیرایی از مهمان باید چند برابر بیشتر آب داشته باشند.

همچنین روستای کانی خانه بهداشت ندارد و نزدیک ترین خانه بهداشتی که گرفتن فشار خون و قند تنها امکاناتش است ده کیلومتر با این روستا فاصله دارد. ضمن اینکه مردم روستا برای پر کردن هر کپسول گاز ۱۱ هزار تومان هزینه می دهند.